Miedź Legnica ma 50 lat. Gratulujemy sukcesów i prosimy o więcej

Największy legnicki klub sportowy świętuje dzisiaj okrągłe urodziny. Dokładnie 28 lipca 1971 roku podjęto decyzję o utworzeniu Klubu Sportowego Miedź Legnica. Nowy byt powstał na bazie założonego w 1967 roku Międzyzakładowego Klubu Sportowego Legnica, a jego celem było wzniesienie miejskiego sportu na wyższy poziom.

Gala uroczystości jubileuszowych odbędzie się 11 września w Akademii Rycerskiej. Z okazji 50 – lecia ukaże się także banknot kolekcjonerski, wydana zostanie monografia klubu oraz zaprezentowana wystawa jubileuszowa w Muzeum Miedzi.

Jak czytamy w klubowej kronice do czasu powstania Klubu Sportowego Miedź Legnica sytuacja sportu wyczynowego na terenie miasta była  wręcz katastrofalna. Założeniem funkcjonowania Międzyzakładowego Klubu Sportowego Legnica było finansowanie sportowego bytu poprzez wszystkie legnickie zakłady pracy. W praktyce okazało się to zadaniem niewykonalnym, co skutkowało zadłużaniem się i narastającym kryzysem posiadającego wówczas dziesięć sekcji klubu.

28 lipca 1971 roku z inicjatywy zarządu MZKS-u doszło do spotkania środowisk społeczno-politycznych i sportowych Legnicy, podczas którego zapadła decyzja o reorganizacji wielosekcyjnego klubu MZKS Legnica. Wsparcie nowopowstałej Miedzi zadeklarowały największe wówczas legnickie zakłady pracy, takie jak huta Miedzi, ZM „Legmet” i Fabryka Przewodów Nawojowych. Miedź przejęła będące w trakcie rozgrywek sekcje piłki nożnej (liga okręgowa seniorów i juniorów oraz klasa „B” seniorów), boksu (liga międzywojewódzka), piłki ręcznej (liga międzywojewódzka seniorów i klasa „A” juniorów) i koszykówki (liga okręgowa seniorów i juniorów). Pozostałe sekcje dawnego MZKS-u zostały zlikwidowane lub przekazane do innych legnickich klubów. Pierwszym prezesem klubu został Witold Grabowski.

W swoim premierowym sezonie (1971/72) piłkarska Miedź występowała w złożonej z 13 zespołów grupie I ligi okręgowej, rozgrywając 24 spotkania. Rozgrywki zakończyła na szóstej pozycji na czwartym poziomie rozgrywkowym z 24 punktami uzyskanymi za 10 zwycięstw, 4 remisy i 10 porażek oraz bilansem bramkowym 33:34. Legniczan prowadził wówczas czechosłowacki szkoleniowiec Josef Stanko. Pierwszy znaczący sukces drużyna znad Kaczawy odniosła w sezonie 1976/1977. Zespół dowodzony przez trenera Kazimierza Niemietiuka po raz pierwszy w historii klubu wywalczył przepustkę do wyższej klasy rozgrywkowej w sportowej rywalizacji.

Legniczanie zdominowali rozgrywki, w 26 meczach odnieśli 22 zwycięstwa, notując 4 remisy, przy imponującym bilansie bramkowym 93:13. Niejako po drodze, rozbijając w derbach miasta 9:0 Konfeks Legnica, a następnie odnosząc zwycięstwo 10:0 nad Odlewnikiem Gromadka, będące do dzisiaj najwyższym ligowym tryumfem Miedzi. Później odbyły się pamiętne baraże z Czarnymi Żagań, które zespół znad Kaczawy po dwóch bezbramkowych remisach rozstrzygnął na swoją korzyść w serii rzutów karnych. Bohaterem został Kazimierz Motylewski, który obronił trzy jedenastki! Po awansie do III ligi w sezonie 1984/1985, również pod wodzą Niemietiuka, Miedź już nigdy nie spadła poniżej trzeciego poziomu rozgrywkowego w kraju.

Sezon 1988/1989 zakończył się kolejnym znaczącym osiągnięciem. Trener Antoni Konsewicz wprowadził legniczan do II ligi. Do awansu znów potrzebne Miedzi były baraże. W nich dolnośląski zespół pokonał faworyzowanego Górnika Knurów, który w dwóch poprzednich sezonach bezskutecznie dobijał się do ekstraklasy. Na Górnym Śląsku legniczanie wygrali 2:1, po golach Roberta Bzdyka i Roberta Muranowicza. W rewanżu to biało-zielono-czarni zwyciężyli 1:0, ale taki wynik promował Miedź. Pomału rodziła się drużyna, która w 1992 roku sięgnęła po Puchar Polski pod wodzą Jerzego Fiutowskiego. W wielkim finale w Warszawie Miedź po remisie 1:1 (gola dla Miedzi zdobył Dariusz Baziuk) zwyciężyła 4:3 w serii rzutów karnych z Górnikiem Zabrze. Dodajmy, że królem strzelców rozgrywek został Daniel Dyluś, w sezonie 1991/1992 również najskuteczniejszy gracz II ligi. W Pucharze Zdobywców Pucharów legniczanie tylko o jedną bramkę okazali się słabsi od słynnego AS Monaco. Po spadku z II ligi w 1998 roku, na zaplecze Ekstraklasy legniczanie powrócili jeszcze na sezon 2006/2007.

Po chudszych latach, w 2011 roku rozpoczął się nowy rozdział w historii Miedzi. Dzięki przejęciu klubu przez Andrzeja Dadełło zielono-niebiesko-czerwoni ponownie wyraźnie zaznaczyli swoją obecność na futbolowej mapie kraju. Już rok później w Legnicy świętowano promocję na zaplecze Ekstraklasy. Ostatnim wielkim sukcesem Miedzi był awans do ekstraklasy, wywalczony w sezonie 2017/2018 przez drużynę trenera Dominika Nowaka. W kolejnych rozgrywkach zespół znad Kaczawy dotarł do półfinału Pucharu Polski.

Źródło: Urząd Miejski w Legnicy